ஒரு பெரிய சிறுகோள் பூமியைத் தாக்கிய நாளில் டானிஸ் பகுதியில் உள்ள உயிரினங்கள் கொல்லப்பட்டன என்கின்றனர் விஞ்ஞானிகள்.
66 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டைனோசர்களின் காலம் முடிந்து பாலூட்டிகளின் காலம் தொடங்கியது.
அமெரிக்காவின் வடக்கு டகோட்டா மாகாணத்தில் உள்ள டானிஸ் புதைபடிவ தளத்தில் இருந்து தோலுடன் கூடிய முழுமையான டைனோசர் மூட்டு எடுக்கப்பட்டது குறிப்பிடத்தக்க கண்டுபிடிப்புகளில் ஒன்றாகும்.
சில பாறைகளில் மிகக் குறைவான டைனோசர் எச்சங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. அவை விண்கோள் தாக்குதலுக்கு முந்தயை சில ஆயிரம் ஆண்டுகளைச் சேர்ந்ததாக இருக்கலாம். ஆனால் விண்கோள் தாக்குதலோடு ஒரு மாதிரியை வைத்திருப்பது அசதாரணமான ஒன்றாக கருதப்படுகிறது.
“நிமிடத்திற்கு நிமிடம் என்ன நடந்தது என்பதை கூறும் பல விவரங்கள் இங்கு கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. இது திரைப்படங்களைப் பார்ப்பது போன்று இருக்கிறது. நீங்கள் பாறை அடுக்குகளை பார்த்தால் அங்கு புதை படிவங்களைக் காண்பீர்கள். அது உங்களை அந்த விண்கோள் தாக்கிய நாளுக்கு கொண்டு செல்லும்" என்கிறார் டானிஸ் அகழ்வாராய்ச்சிக்கு தலைமை தாங்கும் மாணவர் டிபால்மா.
சுமார் 12 கிமீ அகலமுள்ள விண்வெளிப் பாறை நமது கிரகத்தைத் தாக்கி கடைசியாக பேரழிவை ஏற்படுத்தியது என்பது இப்போது பரவலாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது.
யுகடன் தீபகற்பத்தில் உள்ள மெக்சிகோ வளைகுடாவில் விண்கோள் தாக்கிய அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது. அது டானிஸிலிருந்து சுமார் 3,000 கிமீ தொலைவில் உள்ளது. ஆனால் மெக்சிகோவில் நேர்ந்த அழிவு வெகு தொலைவு வரை உணரப்பட்டது. இருப்பினும் வடக்கு டகோட்டா புதைபடிவ தளம் ஒரு குழப்பமான தளமாகவே காணப்படுகிறது.
விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களின் எச்சங்கள் கற்பனைக்கு எட்டாத நில அதிர்வுகளால் வரிசையாக ஆற்று நீரின் அலைகளால் ஒன்றாக வண்டல் குப்பையாக உருட்டப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. இதன் போக்கில் நிலத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட உயிரினங்களுடன் நீர்வாழ் உயிரினங்கள் கலக்கின்றன.
இந்த புதைபடிவ சிக்கலில் உள்ள ஸ்டர்ஜன் மற்றும் துடுப்பு மீன்கள் முக்கியமானவை. அவற்றின் செவுள்களில் சிறிய துகள்கள் சிக்கியுள்ளன. இவை உருகிய பாறையின் கோளங்கள், அதாவது விண்கோள் தாக்கி பல இடங்களில் விழுந்திருக்கின்றன. ஆற்றில் நுழையும் போது அந்த துகள்களை மீன் சுவாசித்திருக்கும். மேலும் பாதுகாக்கப்பட்ட மர பிசினிலிருந்து மீட்கப்பட்ட இரண்டு துகள்களில் பூமிக்கு புறம்பான தோற்றத்தை குறிக்கும் சிறிய சேர்க்கைகளும் உள்ளன.
“எங்களால் வேதியியலைப் பிரித்து, அந்தப் பொருளின் கலவையை அடையாளம் காண முடிந்தது. அந்த ஆய்வில் இருந்து அனைத்து ஆதாரங்களும், அனைத்து வேதியியல் தரவுகளும் அந்த சிறு கோளின் பகுதியைப் பார்க்கிறோம் என்பதை உறுதியாக கூறுகின்றன என்கிறார் பேராசிரியர் பில் மேனிங்.
"இது ஒரு தெசெலோசரஸ். அதன் தோல் எப்படி இருந்தது என்பதற்கான எந்த முன் பதிவும் எங்களிடம் இல்லை. மேலும் இந்த விலங்குகள் பல்லிகளைப் போல மிகவும் செதில்களாக இருந்தன என்பதை இது மிகவும் உறுதியாகக் காட்டுகிறது. அவை இறைச்சி உண்ணும் சமகாலத்தவர்களைப் போல இறகுகள் இல்லை. .
"இது ஒரு விலங்கு போல் தெரிகிறது, அதன் கால் மிக விரைவாக கிழிக்கப்பட்டது. காலில் நோயின் எந்த ஆதாரமும் இல்லை, வெளிப்படையான நோய்க்குறிகள் எதுவும் இல்லை. கடிபட்ட அடையாளங்கள் அல்லது அதன் துண்டுகள் போன்ற கால்கள் துடைக்கப்பட்டதற்கான எந்த தடயமும் இல்லை," என்று அவர் கூறுகிறார்.
இந்த டைனோசர் உண்மையில் சிறுகோள் தாக்கிய நாளில் இறந்ததா என்பது பெரிய கேள்வி. தோண்டப்பட்ட வண்டல்களில் மூட்டு நிலையைக் கருத்தில் கொண்டு, டானிஸ் குழு அவ்வாறு செய்திருக்கலாம் என்று நினைக்கிறது.
அப்படியானால், அது மிகவும் முக்கியமான கண்டுபிடிப்பாக இருக்கும்.
ஆனால் எடின்பர்க் பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த பேராசிரியர் ஸ்டீவ் புசாட்டே, தற்போதைக்கு அவர் இன்னும் சற்று சந்தேகத்துடன் இருப்பதாகக் கூறுகிறார்.
நவீன எக்ஸ்ரே தொழில்நுட்பம் மூலம் முட்டை ஓட்டின் வேதியியல் மற்றும் பண்புகளை கண்டறிய முடியும். இது கடினமாக இல்லாமல் ஒரு தோலாக இருக்கலாம். இது ஸ்டெரோசர் தாய் முட்டையை மணல் அல்லது ஆமை போன்ற வண்டலில் புதைத்ததைக் குறிக்கலாம்.
எக்ஸ்ரே டோமோகிராஃபி மூலம் ஸ்டெரோசர் குஞ்சுகளின் எலும்புகளைப் பிரித்தெடுக்கவும், அவற்றை அச்சிடவும் மற்றும் விலங்கு எப்படி இருக்கும் என்பதை மறுகட்டமைக்கவும் சாத்தியமாகும். திரு டிபால்மா இதைச் செய்துள்ளார்.
குட்டி ஸ்டெரோசர் அநேகமாக பறக்கும் ஊர்வனவற்றின் குழுவாக இருக்கலாம். அதன் இறக்கைகள் 10 மீட்டருக்கும் அதிகமான உயரத்தை எட்டும்.
புதன்கிழமை அமெரிக்க விண்வெளி நிறுவனமான நாசாவின் கோடார்ட் விண்வெளி விமான மையத்தில் பார்வையாளர்களுக்கு டானிஸ் கண்டுபிடிப்புகள் குறித்து திரு டிபால்மா சிறப்பு விரிவுரை வழங்கினார். அவரும் பேராசிரியர் மேனிங்கும் தங்களது சமீபத்திய தரவுகளை மே மாதம் ஐரோப்பிய புவி அறிவியல் ஒன்றிய பொதுச் சபைக்கு வழங்குவார்கள்.